De wereld waarin wij leven

Dit is mijn allereerste gedicht; geschreven nadat ik met een late dienst bij een collegaatje koffie had gedronken en zij mij verteld had dat ze gedichten schreef.
Ik hield al jaren van gedichten, Nel Benschop was mijn favoriete dichteres.
Maar deze middag, voordat de plicht van het werk mij weer riep, schreef ik zo mijn eerste gedicht.
Niet mijn meesterwerk, maar van grote waarde, omdat hier alles mee begonnen is.
Ik heb ontdekt, dat je soms gewoon dingen moet doen om te ontdekken waar je gaven en talenten liggen.

Een mens leeft zo vaak in angst en strijd.
Een mens leeft zo vaak in onvree en onzekerheid.
Een mens leeft zo vaak alleen voor het geld.
Een mens leeft zo vaak voor een groot bezit.
Carrière, macht en roem is vaak het enige dat telt.

Want -

Wij denken alles te kunnen doen zonder God.
Wij denken alles te kunnen doen negerende Zijn gebod.
Wij denken alles te kunnen doen door eigen kracht.
Wij denken alles te kunnen doen met onze aardse macht.
Wij denken alles te kunnen doen zonder Hem.

Resultaat -

Wij leven in angst, strijd, onvree en onzekerheid.
Wij leven, zoekende naar geborgenheid.
Wij leven met de vraag, wat komt er van ons, van de wereld terecht.
Wij leven met zo vele vragen en 'niemand' die ons het antwoord zegt.
Wij leven, wij denken, wij doen zo vele dingen zonder God.

De weg -

Er is een weg waarlangs je moet gaan.
Er is een weg, die God ons heeft bereid.
Er is een weg, er is Iemand die ons bij God heeft vrijgepleit.
Dat is Jezus Christus, De Weg, maar ook De Waarheid, Het Leven.
Maar je moet wel gaan.

Ons leven -

We moeten leven met Gods woord als richtlijn.
We moeten leven en beseffen Gods kind te zijn.
We moeten leven en telkens onze knieën buigen.
We moeten leven en Gods grote macht betuigen.
We moeten leven, wetende dat we leven door Zijn genade.

Dan alleen -

Dan alleen vind je ondanks alles de rust,
omdat er Iemand voor je was die het vuur heeft geblust.
Dan alleen vind je werkelijke vrede, zekerheid en geborgenheid,
omdat er Iemand voor je was, die voor je heeft gepleit
Dan alleen waardeer je ook de kleine dingen in het leven,
omdat er iemand was, die Zijn leven voor jou heeft gegeven.

Dan -

Dan kijk je omhoog en je voelt Gods macht.
Zijn liefde, geborgenheid en kracht.
Dan kijk je omhoog en ziet de sterren en de maan
en je weet, dit heeft God voor ons gedaan.

Dan kijk je om je heen en zie de kleine dingen,
zodat je het wel uit zou willen zingen.
En iedereen zou het moeten horen;
Christus is voor ons allen geboren.

Hij is voor ons allen geboren, om te lijden en te sterven,
moeten we dat nu nog voor ons zelf verbergen?
Voor ons is Hij weer naar Zijn vader teruggegaan,
om een plaats voor ons te bereiden, pak het toch aan
en besef nu toch eens dat dat de weg is die je moet gaan.
Zodat je kunt zeggen:
Ik ga de weg die Gij mij hebt gewezen.
Blijmoedig, zonder aarzeling of vrezen.
Met het hoofd gericht omhoog.
Verwachtend 't heil, dat Hij ons heeft beloofd.*


(* Een vers (ongeveer, niet helemaal) van een gedichtje  uit een roman wat ergens in mijn hoofd
     is blijven hangen en in dit gedicht is terecht gekomen)