vrijdag 2 november 2012

Waarom?

Heer, waarom staan we toch zo vaak stil
bij ons eigen verdriet
en denken we zo weinig aan de ouders
wiens kind het leven liet.
O ja, we hebben ze daar met pijn
aan het graf zien staan.
Maar waarom
hebben we zo weinig voor ze gedaan?

Ik weet het Heer,
bidden was het enige wat we konden,
maar het leek maar een kleine pleister
op de wonde.
O Heer, ik weet 't,
gebed de grootste troost die er is,
maar Heer,
hoe groot is niet het gemis.

Er was zoveel dat ik tegen ze wilde zeggen,
maar kon het alleen maar bij U nederleggen.
De woorden stokten in mijn keel.
Ik weet 't Heer, een ieder krijgt zijn deel.

Heer, geef ons toch een open oor,
zodat ieder die het nodig heeft, vindt gehoor.
Geef ons Uw kracht, liefde en wijsheid Heer,
opdat we anderen kunnen helpen, meer en meer.

  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten