Vertwijf'ling

In vertwijf’ling richt ik mijn blik naar boven,
naar Hem van wie ik mijn hulp verwacht.
Mijn tranen blijven maar stromen en stromen;
ik bevind mij in het duister van de nacht.

Mijn schreeuw weerklinkt en kaatst weer terug.
Is de hemel dan voor mij gesloten?
God, mijn Heer, als U Uw oren voor mij sluit,
wat moet ik dan, hebt U mij dan verstoten?

Angst en zorgen trekken mij bij U vandaan.
Ik voel hoe ik ontglip aan Uw liefdevolle bescherming.
Ik strek mijn hand naar omhoog en roep het uit:
“Heer, vergeef en kom opnieuw met Uw ontferming.”

Ik wil blijven zien op U, mijn Heer en God.
Ik klem mij vast aan U en aan Uw woord.
U bent vol liefde, trouw en goedertierenheid;
U bent God en ik weet dat U mij altijd hoort.

Heer, ik wil niet vergeten wat U reeds hebt gedaan,
hoe U er steeds opnieuw voor mij bent geweest.
Ik buig mijn weerbarstige wil, geef mij over aan U en bid:
“Kom, Heer, vul en leid mij door Uw Heilige Geest.

Naar: Psalm 77