zondag 16 december 2012

Voorbij

Rauw is de pijn van het verdriet,
Scherp als een mes de pijn die snijdt door het hart.
Nog niet te overzien hoe je ooit weer verder moet.
Toch vertrouwend op Hem die in alles Zijn hand biedt.

Niet begrijpen, toch vertrouwen;
ook in deze pijn, in dit verdriet.
God laat nooit alleen;
Hij is het Die altijd naar ons ziet.

Hem prijzen, ook in de stormen van het leven;
het ‘Gebroken Halleluja’ klinkt naar omhoog.
In alles houdt Hij jullie met beiden handen omgeven;
en aan de hemel staat de regenboog.

(Mede gebaseerd op wat er op het kaartje stond)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten