Stilte

Stilte,
je bent zo kostbaar,
zo waardevol;
ik heb je zo lief!

Als het na drukte en rumoer stil wordt,
voel ik je als een druk op mijn oren.
Dankbaarheid vindt haar weg naar boven,
terwijl in mijn hart vreugde ontspringt.
Je bent voelbaar, je bent tastbaar;
ik kan je aanwezigheid horen.
Je bent een balsem voor mijn ziel,
die alle onrust en onvrede verdringt.

Stilte,
je bent mij zo kostbaar,
zo waardevol;
ik heb je zo lief …

Je bent een waardevolle zegen,
voor als ik onrustig ben en verward.
Er gaat kracht van je uit en ...
je brengt vrede terug in mijn hart.
Je brengt mij dicht bij mijn Vader,
waar ik mij veilig weet en bemind.
Je schept licht en ruimte,
waardoor ik mijzelf hervindt.

Stilte,
je bent me zo kostbaar,
zo waardevol;
stilte, ik heb je zo lief!

Laat Uw glorie zien!

Smeekbede

In gedachten kniel ik neer
bij de troon van genade
en smeek om hulp
voor mijn kind.
Ik pleit op de betekenis
van zijn naam
die hem met U
verbindt.

Ik bid en smeek
om een wonder
van Uw hand;
U brengt immers
zelfs het onmogelijke
tot stand!

Hoor mijn gebed, o Heer,
neem mijn smeking aan!
Verhoor mijn bede,
opdat mijn kind weer fier
door het leven kan gaan.

Laat Uw glorie zien, o Heer;
toon Uw heerlijkheid en macht.
Opdat mijn kind zal kunnen getuigen
van Uw wonderbare kracht.

In Jezus’ Naam.

- Amen -

Lees meer op 'Quality Time'

Danken, ondanks

Worstelen

Rauwe pijn en verdriet snijden door mijn hart
terwijl ik zie naar wat Hij voor mij
(en voor die mij zo lief is)
heeft volbracht.
Mijn ziel worstelt
met de gevoelens die ik heb,
terwijl  Hij vol liefde geduldig
op mij wacht.

Soms duurt de strijd dagen en dagen,
en soms is hij snel beslecht.
Na vanmorgen ligt de weg open
en gehoorzaam doe ik wat Hij zegt.

Ik dank Hem, ondanks de pijn en het verdriet,
en langzaam zakt de scherpe pijn weg
en ervaar ik Zijn troost, als ik alles,
onder dank, in Zijn handen leg.

Het leven is soms zo moeilijk en zwaar,
zo vol lijden, pijn en verdriet.
En waarom de één zo’n moeilijke weg moet gaan
en een ander schijnbaar niet
is waar ik mijn hoofd voor  buigen moet.

Zijn wegen zijn voor ons soms niet te begrijpen,
ons verstand is te klein, te beperkt.
Al wat Hij van ons vraagt is
te blijven geloven, te blijven vertrouwen,
dat het goed is wat Hij doet.

Ik geloof, Heer, maar kom mij,
en mijn kind, in ons geloof te hulp!

- Amen -

Lees meer op 'Quality Time'