Vervolgde Kerk en Biddende Kerk ...

Laten wij die in vrijheid leven

een Biddende Kerk zijn,

die de rugdekking is

voor de Vervolgde Kerk.

Laten wij onze ogen niet sluiten,

dan alleen om te bidden,

opdat zij kunnen volharden,

standvastig zijn en sterk.

Laten wij doen wat Jezus gebood,

en omzien naar hen die lijden;

die vervolgd worden om hun

geloof in ónze Geliefde Heer.

Laten we niet vergeten dat alles

wat we voor hen hebben gedaan,

we vóór Hém hebben gedaan, en

dat dit alles strekt tot Zijn glorie en eer.

Lees zeker ook het blogje waaruit het Gedichtje voortkomt.
>> De Kracht van Gebed

Verwachtend wachten ...

Verwachtend wachten,
vol ongeduld
hopend
op Hem
tot Hij komt
en spreken gaat.

Verwachtend wachten,
ongedurig,
hunkerend
uitzien
tot Hij komt
met Zijn raad.

Verwachtend wachten,
ongedurig en ongeduldig,
hunkerend hopend,
omdat
je weet dát
Hij komen gaat.

Naar: Psalm 130:5,6
Lees meer op 'Into Your Hands'

Hij komt terug!

'En toen zij, terwijl Hij van hen wegging, hun ogen naar de hemel gericht hielden, zie, twee mannen stonden bij hen in witte kleding, die ook zeiden: Galilese mannen, waarom staat u omhoog te kijken naar de hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze terugkomen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan.’
…

‘Dezen bleven allen eensgezind volharden in het bidden en smeken …’
Hand. 1:10,11,14a

Hij voer voor hun ogen op naar de hemel,
Jezus, van wie zij zoveel hielden.
Ze keken tot er niets meer was te zien,
maar in hun hart bleven Zijn woorden,
die hen voor altijd bezielden.

Hij, Die zoveel voor hen betekende,
was nu van hen weggegaan.
Maar in hun hart weerklonken beloften
waarvan er één reeds is vervuld, maar
de ander rotsvast blijft bestaan.

Hij voer voor hun ogen op naar de hemel;
wij kijken nog verwachtend omhoog.
Laat ons uitzien niet verflauwen;
Gods trouw is nog steeds zichtbaar
in het teken van de regenboog.

Bid en volhard,
geloof en verwacht.
Hij Die komt, komt
als een dief in de nacht.

De Heer is waarlijk opgestaan! Er is nog tijd ...

U bent El Elyon,

de Allerhoogste God.

U bent El Shaddai,

God, de Almachtige.

U spreekt en het gebeurt,

en zie: Jezus Leeft!

U bent Jehova Jireh,

de God Die voorziet.

U bent Jehova Rapha,

de God Die geneest.

U bent het Die door Jezus

de mens nieuw leven geeft.

Ja, de Heer is waarlijk opgestaan!

Zijn overwinning is een feit.

Zonde en dood zijn tenietgedaan.

Leer Hem toch kennen, er is nog tijd.

Wie Mij zoekt, zal Mij vinden;

dat heeft Hijzelf gezegd.

Nu wacht Hij op jou tot jij

je leven in Zijn handen legt.

Eindeloze Hoop!

Zijn dood was niet het einde,
het werd een nieuw begin.
Voor even leek alles verloren,
maar bracht het leven juist zin.

Want dood werd levend,
en bracht een nieuw verloop.
Wat een hopeloos einde leek,
werd een eindeloze hoop.

Avondmaal ...

Wat had Hij nog meer kunnen doen?
Wat had Hij nog meer kunnen bieden?
Hoe had Hij nog meer kunnen tonen
hoe groot Zijn liefde is voor ons?

Wat had Hij nog meer kunnen zeggen?
Wat had Hij nog meer kunnen geven?
Hoe had Hij nog meer kunnen laten zien
hoeveel Hij van ons houdt?

Zijn lichaam gebroken,
op Zijn hoofd een doornenkroon.
In Zijn lijden en sterven
voert Zijn liefde de boventoon.

Het brood breken, de wijn drinken,
alles tot Zijn gedachtenis.
Opdat we nimmer zullen vergeten,
hoe groot Zijn liefde is.