Heer, mijn wereld ligt zo overhoop,
alles lijkt zo uitzichtloos,
zo vol van moeiten en zorgen.
Ik voel me zo opgejaagd en rusteloos,
zo verre van vredig en geborgen.
Ik ben zo klaar, Heer, met dit al.
Ik moet maar door en door,
terwijl ik eigenlijk niet meer weet hoe.
Ik ervaar dat U mijn gebeden hoort,
maar, Heer, ik ben zo vreselijk moe.
Is het einde nog niet in zicht, o Heer?
Hoeveel geeft U me nog te dragen,
hoeveel vraagt U nog van mij?
Ik wil eigenlijk niet klagen, maar …
wanneer, o Heer, keert U het tij?
Dan zijn daar vanmorgen Uw woorden:
‘Zoek je toevlucht onder de vleugels
van Mijn eeuwige Liefde;
laat je hart daarmee gevuld worden, opdat
genezing en kracht in de plaats zullen komen
van alles wat je zo vermoeide en griefde.’
Van hieruit leidt U mijn gedachten
naar het woord -Standhouden –
dat U mij voor dit jaar gaf.
En ik herlees al wat ik hierbij schreef
en zie opnieuw hoe U een God bent
van dichtbij en niet veraf.
Ja, U laat dingen toe in mijn leven,
soms zelfs zodanig dat ik bijna
niet meer verder kan.
Maar in Uw grote liefde verlangt U slechts
mij te doen groeien in geloof en vertrouwen
in Uw volmaakte plan.
Dank U, Heer, dat U mijn schild bent, mijn toevlucht,
Dank U, dat U helpt, leidt, mij tegemoetkomt
met het juiste onderwijs.
Dank U, Heer, dat U mijn hulp bent, mijn Bevrijder.
Dank U, dat U voorziet in al wat ik nodig heb
op heel mijn pelgrimsreis.
Lees ook op >> 'Into Your Hands' - 'Van groei'(en) naar Standhouden'