woensdag 29 april 2020

De liefde blijft ...

Nog steeds wil ik delen,
automatisch doen wat ik altijd deed.
Je dingen vertellen, laten zien,
maar je bent er niet meer;
gek, dat ik dat soms toch nog vergeet.

Nog steeds wil ik delen;
mijn hart volgt niet altijd mijn hoofd.
Weemoed vervult mijn hart,
het is voorbij, het kan niet meer,
doch nimmer kan mijn liefde worden gedoofd.

maandag 27 april 2020

Vreugde en hoop, moed en troost …

Nog heel even, en dan valt de deur voorgoed in het slot;
nog heel even, en dan is het echt allemaal voorbij.
Nog heel even, en dan kom ik daar nooit meer terug;
deze dag komt met rasse schreden steeds dichterbij.

Pijn en verdriet vullen bij dit vooruitzicht mijn hart,
want het betekent definitief afscheid nemen van.
Nu breekt een nieuwe fase in mijn leven aan;
ik geef mij over aan U, Heer, openbaar mij Uw plan.

Voor alles onder de hemel is een tijd, zegt Uw woord,
en een nieuw tijdperk breekt nu voor mij aan.
Voorbij is de tijd dat ik een biddende moeder heb,
maar vol zijn de schalen die voor Uw troon staan.

Dank U, Vader, dat U mij haar tot mijn moeder gaf;
dank U, voor het voorbeeld dat zij mij heeft gegeven.
Dank U bovenal, Vader, voor de diepe vrede en vreugde
die zij doorgaf in de laatste dagen van haar leven.

Het maakt dat ik met vreugde en hoop verder kan,
en het doet mij naar nog meer van U verlangen.
Het geeft moed en troost in de pijn van het gemis;
maar ook de zekerheid dat ik al wat ik nodig heb,
van U zal ontvangen.

Lees meer op >> 'Into Your Hands'

Als het einde komt ...

Als mijn leven hier op aarde voorbij is;
het einde daar is van mijn aardse bestaan,
dan neemt Hij mij bij de hand en samen
met Hem mag ik de hemel binnengaan.

Daar ontvang ik een nieuw kleed
en een nieuwe naam,
en mag ik Hem brengen alle lof,
alle eer, alle dank en alle aanbidding
met de engelen saam.

Lees meer op >> 'Into Your Hands'

zondag 26 april 2020

Ongelooflijk!

Naar: 1 Korinthiƫrs 2:9b
‘Wat het oog niet gezien heeft, en het oor niet gehoord heeft, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie Hem liefhebben.’

Mijn kind,
je zult je ogen niet geloven
als je in Mijn heerlijkheid komt
en ziet wat Ik voor jou heb bereid.
Je zult je oren niet geloven
als je de aanbidding hoort,
nu alleen aan Mij gewijd.

Mijn kind,
nooit zul je beseffen,
noch weet hebben van wat Ik
voor jou bij Mij hebt bereid.
Doch geloof en onthoud:
Ik vergeet geen enkele belofte,
maar kom ze na, altijd.

Lees meer op 'Into Your Hands'

zondag 19 april 2020

Vrede en vreugde ...

Vrede en vreugde,
omdat U uit liefde
voor ons de weg
van lijden en sterven
gewillig bent gegaan.

Vrede en vreugde,
omdat U de dood,
door Uw opstanding
voor eens en altijd
teniet hebt gedaan.

Vrede en vreugde,
omdat we eens samen
met onze geliefden,
die ons in U ontvallen zijn,
voor Uw troon zullen staan.


Lees meer op >> 'Into Your Hands'

Eeuwige rust ...

Rust nu maar uit, lieve moesje,
u hebt uw aardse strijd gestreden
en mocht de hemelse glorie binnengaan.
Voorbij zijn nu alle moeilijkheden,
alle pijn, elk verdriet, ja, met iedere
traan is het nu voorgoed gedaan.

Rust nu maar uit, lieve moesje,
en geniet met volle teugen van
het altijd samen zijn met onze Heer.
Rust nu maar uit en jubel
met alles wat in u is tot
Zijn glorie en Zijn eer.           


Lees meer op >> 'Into Your Hands'

Thuis

† 13.05 uur - 1 april 2020

Langzaam doofde het licht in uw ogen;
vol vrede wachtte u op de Heere.
Alles was goed, ieder woord gezegd,
naar Hem toegaan was al wat u begeerde.

Stilletjes lag u geduldig te wachten
met af en toe een glimlach op uw gezicht.
Onrust of angst kende u niet, want
uw hart was op uw eeuwig thuis gericht.

Er waren nog wat laatste woorden;
tranen, die zich vermengden met een lach.
Maar wat ik nooit vergeten zal, was
de vreugde die ik deze dagen bij u zag.

Het was goed, u was klaar om te gaan;
en ik, ik wachtte, onze tijden zijn immers in Zijn hand.
Nog even moest u door het laatste stukje heen,
maar nu bent u thuis in het eeuwig Vaderland.


Lees meer op >> 'Into Your Hands'



Mijn hulp is van de Heere!

Ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan?

Hoe moeilijk de wegen soms ook waren
die zij in haar leven had te gaan,
steeds opnieuw keek zij omhoog en wist,
ook hier zal Hij naast mij staan.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan?

Hoe uitzichtloos het soms ook was,
hoe zwaar en donker het leven,
toch was daar steeds Zijn woord:
Ik zal je niet verlaten, noch begeven.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan?

Hoeveel vragen er soms ook waren;
hoe onbegrijpelijk de dingen die gebeurden,
vroeg of laat was daar altijd die vrede
die de horizon van haar ziel kleurde.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan?

Ook in het diepste verdriet,
ja, in de duisterste en zwartste nacht,
wist zij zich in Hem geborgen;
Hij was haar Toevlucht, Rots en Kracht.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan?
Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde heeft gemaakt.

‘Dag aan dag draagt Hij mij’, dat is
wat zij steeds opnieuw bemerkte.
Dag aan dag was daar Zijn hulp,
Zijn troost, Zijn kracht, Zijn sterkte.

Welke nood er ook in jouw leven is,
zie toch omhoog en verwacht.
Hij wil niets liever dan ook jou helpen;
je voorzien van Zijn troost en kracht.


Lees meer op >> 'Into Your Hands'


Dank U, Jezus; dank U, Vader, voor al wat U gaf.
Dank voor Uw liefde, Uw genade, voor Uw trouw.
Dank U, dat U voelbaar aanwezig bent in deze dagen.            
Dank U, voor Uw troost in deze dagen van rouw.

Groot is Uw trouw, o Heer!

Lieve moesje,
hoe zwaar valt het me soms
om niet even bij u te kunnen zijn.
Toch is daar ook die diepe rust en vrede
te midden van alle verdriet en pijn.     

Wat zou ik u graag nog even knuffelen,
omarmen; ja, nog even zien.
Maar ik weet niet of dat moment nog komt,
doch ik vertrouw op de God Die ik dien.

Misschien ben ik er niet bij
als u de laatste adem uitblaast.
Die gedachte is soms als een storm
die ruw en onbeheerst raast.

Dan word ik overspoeld door emoties
en mijn tranen stromen en stromen.
Maar door dit alles zie ik ook Zijn hand,
die mij nodigt dicht bij Hem te komen.

Dan leg ik mijn hand in die van Hem
en kijk Hem vol verdriet aan.
‘Opdat je op Mij leert vertrouwen’ klinkt zacht,
‘maar weet dat Ik heel de weg naast je zal gaan.’

‘Opdat je op Mij leert vertrouwen …’
Ik buig mijn hoofd, en geef mij over aan Hem.
Ondanks alles versterken Zijn woorden mij,
en dus ik luister naar Zijn liefdevolle stem.

Ik weet mij geborgen en geliefd,
en vreugde vindt haar weg in mijn hart.
Mijn ziel zingt: Groot is Uw trouw, o Heer;
ja, ook in mijn grootste en diepste smart.


Lees meer op >> 'Into Your Hands'

Samen

Samen huilen
om het afscheid
dat ophanden is.
Samen verdriet
om de pijn van het
naderend gemis.

Samen verdriet;
elkaar loslaten
doet zo’n pijn.
Samen huilen;
maar ook lachen nu
we nog samen zijn.

Samen verheugd,
want we zien
elkaar weer.
Samen huilen,
want nu doet alles
even zo zeer.

Samen huilen,
we zijn immers
zover van elkaar.
Samen verdriet;
gevoelens buitelen
door elkaar.

Samen verdriet,
maar geborgen
in Zijn hand.
Samen verheugd,
omdat we beiden
op weg zijn naar
ons Vaderland.

Lieve moesje,
nog even en dan is uw leven hier voorbij;
dan heet de Heere u welkom in Zijn huis.
Nu nog afscheid nemen, langzaam loslaten,
overgeven aan Hem; Hij brengt u veilig thuis.


Lees meer op >> 'Into Your Hands'


† 1 april 2020
Tot ziens, lieve moesje,
eens zien we elkaar weer,
in het huis van
onze Geliefde Heer.