Dag 8 – Op zich genomen …
Vals beschuldigd,
bespot en geslagen.
Met doornen gekroond,
het kruis gedragen.
Handen en voeten
met spijkers doorboord.
Het is volbracht!
Zijn laatste woord.
Alles heeft Hij
op Zich genomen,
opdat Zijn vrede ons
zal door stromen.
Lees meer op >> 'Into Your Hands'
Dag 9 – Spreken met …
Ze spraken met U, Heer Jezus, over haar
en geven ons daarmee het voorbeeld
wat de beste weg is om te bewandelen.
Stil worden, U op zoeken, met U spreken,
en vanuit een bewogen en betrokken hart
voor de ander in actie komen en handelen.
Spreken met U,
alles met U delen,
vreugde en verdriet.
De weg is open,
de toegang vrij,
Uw stem klinkt:
‘Vergeet Mij niet!’
Lees meer op >> 'Into Your Hands'
Dag 10 – Als Hij ons aanraak …
Een doorboorde hand
is naar je uitgestoken.
Het maakt Hem niet uit wie je bent
of wat je ook hebt gedaan.
Zie toch de liefde in Zijn ogen,
voor jou, voor mij;
voor ons is Hij de weg
van lijden gegaan.
Een doorboorde hand
is naar ons uitgestoken;
verlangend om onze hand te pakken,
ons te redden en te bevrijden.
Opdat wij zullen leven
gaf Hij het Zijne
en doorstond Hij
al het lijden.
Een doorboorde hand
is naar ons uitgestoken.
Zo onbegrijpelijk
maar waar.
Pak Zijn hand,
voel Zijn aanraking,
merk de verandering.
Geloof, en ervaar.
Lees meer op >> 'Into Your Hands'
donderdag 26 februari 2015
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
Vandaag sta ik stil bij hen die rouwen
Dag 5 – Rouw en troost
Die vrucht, och,
daar gaat het niet echt om,
het had net zo goed
iets anders kunnen zijn.
Iets echter triggerde de mens
en bracht hem
tot ongehoorzaamheid
om als God te willen zijn.
Het leven, dat eens
zo mooi was en goed,
is voorbij en de dood
heeft zijn intrede gedaan.
Moeiten en zorgen,
pijn en verdriet,
maken voortaan deel uit
van ons menselijk bestaan.
Vele tranen worden nu
dagelijks vergoten,
door hen die in diepe rouw
gedompeld zijn.
Verlies van dierbaren,
van wat we hadden,
om wat was, en nooit meer
het zelfde zal zijn …
~0~0~0~
Maar de dood heeft niet
het laatste woord,
noch staan we alleen
in ons verdriet.
Er is een Trooster
aan ons gegeven;
Iemand die meevoelt
en elke nood ziet.
Die onze tranen
in een fles vergaard;
Die zelfs beloofd heeft
ze eens te drogen.
Er is Iemand wiens hart
volledig naar ons uitgaat,
Die zo van ons houdt
en diep met ons is bewogen.
Lees meer op 'Into Your Hands'
Dag 6 – Voorgegaan
Boven in de hemel
ziet een Vader naar Zijn Zoon.
Zijn hart is vol pijn en verdriet;
leeg is de plaats naast Zijn troon.
Wie zal ooit kennen
de pijn van Zijn hart;
Hij, die Zijn enige Zoon
om ons te redden
aan de dood overgaf.
Twijfel je nog of Hij
ook maar weet heeft
van jouw verdriet en pijn,
als je staat aan de rand
van een graf?
~0~0~0~
Geloof, geloof in Mij,
Ik ben de dood ingegaan.
Wees maar niet bang, weet,
Ik ben ook daarin voorgegaan.
Hoe je ziel nu ook door angst
en vrees worden doorboord,
door Mij heeft de dood
nimmermeer het laatste woord.
Vertrouw je leven aan Mij toe,
leg het in mijn hand.
Wees niet bang, laat Mij je leiden
naar het ‘Beloofde Land’.
Lees meer op 'Into Your Hands'
Dag 7 – Dochter, zoon, Ik zeg je: sta op!
Een doorboorde hand
is uitgestoken,
verlangend om
tot leven te wekken.
Zijn stem klinkt:
Dochter, zoon, sta op!
Grote vreugde doorstroomt
de hemelse vertrekken.
Rouw verandert in vreugde.
De hemel viert feest.
Wat dood was leeft!
Lees meer op ‘Into Your Hands’
Die vrucht, och,
daar gaat het niet echt om,
het had net zo goed
iets anders kunnen zijn.
Iets echter triggerde de mens
en bracht hem
tot ongehoorzaamheid
om als God te willen zijn.
Het leven, dat eens
zo mooi was en goed,
is voorbij en de dood
heeft zijn intrede gedaan.
Moeiten en zorgen,
pijn en verdriet,
maken voortaan deel uit
van ons menselijk bestaan.
Vele tranen worden nu
dagelijks vergoten,
door hen die in diepe rouw
gedompeld zijn.
Verlies van dierbaren,
van wat we hadden,
om wat was, en nooit meer
het zelfde zal zijn …
~0~0~0~
Maar de dood heeft niet
het laatste woord,
noch staan we alleen
in ons verdriet.
Er is een Trooster
aan ons gegeven;
Iemand die meevoelt
en elke nood ziet.
Die onze tranen
in een fles vergaard;
Die zelfs beloofd heeft
ze eens te drogen.
Er is Iemand wiens hart
volledig naar ons uitgaat,
Die zo van ons houdt
en diep met ons is bewogen.
Lees meer op 'Into Your Hands'
Dag 6 – Voorgegaan
Boven in de hemel
ziet een Vader naar Zijn Zoon.
Zijn hart is vol pijn en verdriet;
leeg is de plaats naast Zijn troon.
Wie zal ooit kennen
de pijn van Zijn hart;
Hij, die Zijn enige Zoon
om ons te redden
aan de dood overgaf.
Twijfel je nog of Hij
ook maar weet heeft
van jouw verdriet en pijn,
als je staat aan de rand
van een graf?
~0~0~0~
Geloof, geloof in Mij,
Ik ben de dood ingegaan.
Wees maar niet bang, weet,
Ik ben ook daarin voorgegaan.
Hoe je ziel nu ook door angst
en vrees worden doorboord,
door Mij heeft de dood
nimmermeer het laatste woord.
Vertrouw je leven aan Mij toe,
leg het in mijn hand.
Wees niet bang, laat Mij je leiden
naar het ‘Beloofde Land’.
Lees meer op 'Into Your Hands'
Dag 7 – Dochter, zoon, Ik zeg je: sta op!
Een doorboorde hand
is uitgestoken,
verlangend om
tot leven te wekken.
Zijn stem klinkt:
Dochter, zoon, sta op!
Grote vreugde doorstroomt
de hemelse vertrekken.
Rouw verandert in vreugde.
De hemel viert feest.
Wat dood was leeft!
Lees meer op ‘Into Your Hands’
Labels:
dood,
doorboorde handen,
feest,
geloof,
Jezus,
leven,
Onderweg naar Pasen,
pijn en verdriet,
Rond Pasen,
rouw,
Trooster,
vertrouwen,
vreugde,
vrucht
zaterdag 21 februari 2015
De bloedvloeiende vrouw en Jezus
Er klinkt een stille schreeuw
die door geen mens wordt gehoord.
Een schreeuw vol pijn door jaren
van eenzaamheid; door ziekte onrein.
Een stille schreeuw om wat 12 jaar bloeden
met haar en haar leven heeft gedaan.
En nu, verwachting, hoop en geloof,
dat slechts één aanraking genoeg zal zijn.
In diepe eenzaamheid gaat zij haar weg.
Schuw en schichtig ziet ze om zich heen.
Niemand mag haar aanraken;
onrein, onrein, onrein!
Bij een ieder die zij tegenkomt,
kruipt ze moedeloos en verdrietig ineen.
Alles, alles heeft ze geprobeerd.
Berooid is ze achtergebleven.
Niemand die haar nog helpen kan;
voorbij, geen geld, geen hulp!
Niemand ziet meer haar verdriet,
of de zinloosheid van haar leven.
En nu is daar die Man die wonderen doet.
De één na de ander wordt door Hem genezen!
Zou ze? Ach, wat heeft ze te verliezen?
Nieuwe hoop ontluikt!
Stilletjes nadert ze Hem van achteren,
angstig als ze is om opnieuw te worden afgewezen,
Er is er Eén Die oog heeft voor alles wat verloren is;
Die oog heeft voor de outcasts en verschoppelingen.
Er is er Eén, Die verder ziet dan wat ogen zien.
Er is er Eén, Die kwam juist voor de geringe.
Er is er Eén, Die niets liever wil dan dat mijn hart
geraakt wordt zoals dat van Hem
voor wat verloren is, verstoten, zwak of geschaad;
die als Hij, de noodkreet hoort van een wanhopig stem.
Ze werkt zich door de menigte en haar hand
raakt aan de zoom van Zijn kleed.
Zijn kracht doorstroomt haar,
genezing wordt haar deel;
licht breekt door in haar donkere bestaan;
ze heeft weer uitzicht na zoveel leed.
‘Wie, wie heeft Mij aangeraakt?’
De ogen van de Man gaan zoekend rond.
Kracht was van Hem uitgegaan
bij de aanraking van een vrouw
met een uit vertwijfeling geboren geloof,
maar waardoor zij wel genezing vond.
Zijn kracht werd haar kracht,
haar onreinheid nam Hij aan.
Maar nog even, dan hangt Hij te bloeden
aan het kruis op Golgotha en zal
de onreinheid van de gehele wereld
Hem de dood in doen gaan.
Jezus,
Hij gaf Zijn leven in ruil
voor dat van jou en mij.
Daarvoor kwam Hij,
ja, kwam Hij heel speciaal.
Zijn lijden en sterven maakt ons zo
van zonden voor eeuwig vrij.
Dank U wel, Heer Jezus, voor Uw lijden,
dank U wel, dat U stierf voor mij.
Dank U wel, voor Uw liefde en genade,
door Uw vergoten bloed ben ik gered en vrij.
‘Mijn dochter, (Mijn zoon)
je geloof heeft je behouden;
heb goede moed
en ga in vrede heen!
je hebt nieuwe hoop
en een nieuwe toekomst
ligt voor je open;
je bent nimmermeer alleen.
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
(Het gedicht in zijn geheel)
Lees meer op Into Your Hands:
>> Dag 1 - Hoop
>> Dag 2 - Verschoppeling(en)
>> Dag 3 - Genezen, gered
>> Dag 4 - In ere hersteld
die door geen mens wordt gehoord.
Een schreeuw vol pijn door jaren
van eenzaamheid; door ziekte onrein.
Een stille schreeuw om wat 12 jaar bloeden
met haar en haar leven heeft gedaan.
En nu, verwachting, hoop en geloof,
dat slechts één aanraking genoeg zal zijn.
In diepe eenzaamheid gaat zij haar weg.
Schuw en schichtig ziet ze om zich heen.
Niemand mag haar aanraken;
onrein, onrein, onrein!
Bij een ieder die zij tegenkomt,
kruipt ze moedeloos en verdrietig ineen.
Alles, alles heeft ze geprobeerd.
Berooid is ze achtergebleven.
Niemand die haar nog helpen kan;
voorbij, geen geld, geen hulp!
Niemand ziet meer haar verdriet,
of de zinloosheid van haar leven.
En nu is daar die Man die wonderen doet.
De één na de ander wordt door Hem genezen!
Zou ze? Ach, wat heeft ze te verliezen?
Nieuwe hoop ontluikt!
Stilletjes nadert ze Hem van achteren,
angstig als ze is om opnieuw te worden afgewezen,
Er is er Eén Die oog heeft voor alles wat verloren is;
Die oog heeft voor de outcasts en verschoppelingen.
Er is er Eén, Die verder ziet dan wat ogen zien.
Er is er Eén, Die kwam juist voor de geringe.
Er is er Eén, Die niets liever wil dan dat mijn hart
geraakt wordt zoals dat van Hem
voor wat verloren is, verstoten, zwak of geschaad;
die als Hij, de noodkreet hoort van een wanhopig stem.
Ze werkt zich door de menigte en haar hand
raakt aan de zoom van Zijn kleed.
Zijn kracht doorstroomt haar,
genezing wordt haar deel;
licht breekt door in haar donkere bestaan;
ze heeft weer uitzicht na zoveel leed.
‘Wie, wie heeft Mij aangeraakt?’
De ogen van de Man gaan zoekend rond.
Kracht was van Hem uitgegaan
bij de aanraking van een vrouw
met een uit vertwijfeling geboren geloof,
maar waardoor zij wel genezing vond.
Zijn kracht werd haar kracht,
haar onreinheid nam Hij aan.
Maar nog even, dan hangt Hij te bloeden
aan het kruis op Golgotha en zal
de onreinheid van de gehele wereld
Hem de dood in doen gaan.
Jezus,
Hij gaf Zijn leven in ruil
voor dat van jou en mij.
Daarvoor kwam Hij,
ja, kwam Hij heel speciaal.
Zijn lijden en sterven maakt ons zo
van zonden voor eeuwig vrij.
Dank U wel, Heer Jezus, voor Uw lijden,
dank U wel, dat U stierf voor mij.
Dank U wel, voor Uw liefde en genade,
door Uw vergoten bloed ben ik gered en vrij.
‘Mijn dochter, (Mijn zoon)
je geloof heeft je behouden;
heb goede moed
en ga in vrede heen!
je hebt nieuwe hoop
en een nieuwe toekomst
ligt voor je open;
je bent nimmermeer alleen.
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
(Het gedicht in zijn geheel)
Lees meer op Into Your Hands:
>> Dag 1 - Hoop
>> Dag 2 - Verschoppeling(en)
>> Dag 3 - Genezen, gered
>> Dag 4 - In ere hersteld
Labels:
bloedvloeiende vrouw,
eenzaamheid,
heling en genezing,
Jezus,
kruis,
Onderweg naar Pasen,
onrein,
pijn en verdriet,
redding,
Rond Pasen,
vergeving,
wanhoop
Hoop
Een Man wandelt
door de straten.
Bewogenheid en liefde
tekenen Zijn gezicht.
Eén woord van Zijn mond,
één aanraking van Zijn hand,
één blik naar omhoog;
een wonder wordt verricht.
Nieuwe hoop.
Een nieuwe toekomst.
Een nieuw vooruitzicht.
Zowel voor deze vrouw,
als voor een ieder wiens hart
op deze Man is gericht.
Een Man wandelt
door de straten.
Hij heeft oog voor alles wat
gebroken is, en ontwricht.
Hij geeft hoop voor
een nieuwe toekomst die
door Zijn liefde en genade
voor ons openligt.
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
Lees meer >> Into Your Hands
door de straten.
Bewogenheid en liefde
tekenen Zijn gezicht.
Eén woord van Zijn mond,
één aanraking van Zijn hand,
één blik naar omhoog;
een wonder wordt verricht.
Nieuwe hoop.
Een nieuwe toekomst.
Een nieuw vooruitzicht.
Zowel voor deze vrouw,
als voor een ieder wiens hart
op deze Man is gericht.
Een Man wandelt
door de straten.
Hij heeft oog voor alles wat
gebroken is, en ontwricht.
Hij geeft hoop voor
een nieuwe toekomst die
door Zijn liefde en genade
voor ons openligt.
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
Lees meer >> Into Your Hands
Bloed ...
Hoor het geschreeuw
van al die dieren, klaar
om geofferd te worden
tot vergeving van zonden.
Hoor hun geschreeuw;
zie, hoe hun bloed vloeit,
omdat alles wat eens zo goed was,
door ons was geschonden.
Hoor de schreeuw:
'Vader, waarom hebt Gij mij verlaten?'
En in het donker drupt Zijn bloed
gestaagd op de grond.
De aarde raakt doordrenkt,
terwijl Zijn moeizame ademhaling
in het duister weerklinkt
tot de voor ons bedoelde straf
aan het kruis was afgerond.
Hoor, de laatste schreeuw:
'Het is volbracht!'
Zie het bloed dat vloeide
uit al Zijn wonden.
Hoor het geluid van het
voorhangsel dat scheurt;
het onomstotelijk bewijs
dat wij opnieuw met onze maker
zijn verbonden.
van al die dieren, klaar
om geofferd te worden
tot vergeving van zonden.
Hoor hun geschreeuw;
zie, hoe hun bloed vloeit,
omdat alles wat eens zo goed was,
door ons was geschonden.
Hoor de schreeuw:
'Vader, waarom hebt Gij mij verlaten?'
En in het donker drupt Zijn bloed
gestaagd op de grond.
De aarde raakt doordrenkt,
terwijl Zijn moeizame ademhaling
in het duister weerklinkt
tot de voor ons bedoelde straf
aan het kruis was afgerond.
Hoor, de laatste schreeuw:
'Het is volbracht!'
Zie het bloed dat vloeide
uit al Zijn wonden.
Hoor het geluid van het
voorhangsel dat scheurt;
het onomstotelijk bewijs
dat wij opnieuw met onze maker
zijn verbonden.
vrijdag 20 februari 2015
Verlangen
Ik verlang ernaar
om stil te worden
en te ontvangen,
om te aanvaarden.
Ik verlang ernaar
te bloeien, te groeien
en vrucht te dragen
door 7 x 7 dagen
van zegen
en verdieping
heen.
Leidt mij, Heer,
door Uw Heilige Geest;
maak mijn hart
ontvankelijk
voor wat U
wil zeggen
door alles wat ik
deze dagen lees.
- Amen -
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
Inleiding
Lees meer >> Into Your Hands
om stil te worden
en te ontvangen,
om te aanvaarden.
Ik verlang ernaar
te bloeien, te groeien
en vrucht te dragen
door 7 x 7 dagen
van zegen
en verdieping
heen.
Leidt mij, Heer,
door Uw Heilige Geest;
maak mijn hart
ontvankelijk
voor wat U
wil zeggen
door alles wat ik
deze dagen lees.
- Amen -
Uit de serie: Onderweg naar Pasen
Inleiding
Lees meer >> Into Your Hands
Abonneren op:
Posts (Atom)