Die vrucht, och,
daar gaat het niet echt om,
het had net zo goed
iets anders kunnen zijn.
Iets echter triggerde de mens
en bracht hem
tot ongehoorzaamheid
om als God te willen zijn.
Het leven, dat eens
zo mooi was en goed,
is voorbij en de dood
heeft zijn intrede gedaan.
Moeiten en zorgen,
pijn en verdriet,
maken voortaan deel uit
van ons menselijk bestaan.
Vele tranen worden nu
dagelijks vergoten,
door hen die in diepe rouw
gedompeld zijn.
Verlies van dierbaren,
van wat we hadden,
om wat was, en nooit meer
het zelfde zal zijn …
~0~0~0~
Maar de dood heeft niet
het laatste woord,
noch staan we alleen
in ons verdriet.
Er is een Trooster
aan ons gegeven;
Iemand die meevoelt
en elke nood ziet.
Die onze tranen
in een fles vergaard;
Die zelfs beloofd heeft
ze eens te drogen.
Er is Iemand wiens hart
volledig naar ons uitgaat,
Die zo van ons houdt
en diep met ons is bewogen.
Lees meer op 'Into Your Hands'
Dag 6 – Voorgegaan
Boven in de hemel
ziet een Vader naar Zijn Zoon.
Zijn hart is vol pijn en verdriet;
leeg is de plaats naast Zijn troon.
Wie zal ooit kennen
de pijn van Zijn hart;
Hij, die Zijn enige Zoon
om ons te redden
aan de dood overgaf.
Twijfel je nog of Hij
ook maar weet heeft
van jouw verdriet en pijn,
als je staat aan de rand
van een graf?
~0~0~0~
Geloof, geloof in Mij,
Ik ben de dood ingegaan.
Wees maar niet bang, weet,
Ik ben ook daarin voorgegaan.
Hoe je ziel nu ook door angst
en vrees worden doorboord,
door Mij heeft de dood
nimmermeer het laatste woord.
Vertrouw je leven aan Mij toe,
leg het in mijn hand.
Wees niet bang, laat Mij je leiden
naar het ‘Beloofde Land’.
Lees meer op 'Into Your Hands'
Dag 7 – Dochter, zoon, Ik zeg je: sta op!
Een doorboorde hand
is uitgestoken,
verlangend om
tot leven te wekken.
Zijn stem klinkt:
Dochter, zoon, sta op!
Grote vreugde doorstroomt
de hemelse vertrekken.
Rouw verandert in vreugde.
De hemel viert feest.
Wat dood was leeft!
Lees meer op ‘Into Your Hands’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten