En dan
staat alles stil.
Verbijstering,
niet begrijpen,
ontreddering.
Hoe, wat,
waarom?
Verdriet,
zo groot, zo intens,
zo diep;
nauwelijks te bevatten,
laat staan
alleen
te dragen.
Ik buig mijn hoofd
en wend mij
tot Hem
Die alles hoort
en ziet;
Die weet heeft van dit
immense verdriet.
Ik buig mijn hoofd,
en slechts enkele woorden
komen: ‘Ontferm U, Heer!
Ontferm U, ontferm U, ...
Ontferm U, Heer!'
Dat elk hart
troost mag vinden
bij Degene
die kan troosten,
de scherpte van de pijn
kan wegnemen,
en bij Wie de kracht
te vinden is
om verder te kunnen.
Ter nagedachtenis aan de nabestaanden
van de vliegtuigramp 17-07-2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten