Eva

We lopen door de tuin, Adam en ik,
genietend van al het moois om ons heen.
Diep en intens is de vrede in ons hart;
verrukt, door zo te worden bemind.

De zon verwarmt onze blote huid;
ik voel zo Zijn aanwezigheid hierin.
Mijn God, en schepper, mijn Heer,
in Wie ik mijn diepste vreugde vind.

Nog even en de avondwind steekt weer op;
nog even en mijn God en Schepper komt.
Vol verwachting, ja, vol verlangen zie ik uit,
naar deze dagelijkse ontmoeting met Hem.

O, mijn  hart barst haast van verlangen,
want niets vervult mij immers meer
dan het vertoeven in Zijn aanwezigheid
en het horen, het luisteren naar Zijn stem.

Hoor, hoor, hoor,  Zijn voetstap klinkt;
hier, hier ben ik, mijn God en Heer.
Ik koester mij in de warmte van Zijn liefde,
en in de geborgenheid waarmee Hij mij omgeeft.

Dit, dit is het volmaakte van het volmaakte;
dagelijks verkeren in Zijn dichte nabijheid.
Niets zal mij ooit meer kunnen vervullen,
dan zijn bij Hem, die mij geschapen heeft.


Lees meer op 'Quality Time'