Words of my Heart: Bij de schilderijen van Caroline v.d Vate

Eerst even voorstellen:

Rita Klapwijk & Caroline van de Vate

Van e-mail tot bundel

Begin 2009 werd Rita zo geraakt door het schilderij

‘Een bloem in Gods tuin’ van Caroline,

dat ze haar gevoel in dichtvorm verwoordde

en per e-mail aan Caroline stuurde.

En daar bleef het niet bij.

De schilderijen van Caroline gaven Rita inspiratie

om door te gaan.

Hoewel de twee vrouwen elkaar nog niet kenden,

ontstond er een band door de gedeelde emoties,

die door Caroline verbeeld

en door Rita verwoord werden.

Het resultaat werd samengevoegd tot een gewaardeerde bundel.

Zo recenseerde Otto de Bruijne over het pure, sterke

en prachtige werk van de twee vrouwen.

En ook Trijnie Wittenberg zegt over de bundel:

‘De schilderijen en gedichten in boekvorm completeren

en versterken elkaar in hun schoonheid.

De prachtige uitvoering van de bundel

doet volledig recht aan de inhoud.’

Gods Liefde ontroert en bemoedigt

Anderhalf jaar na het uitkomen van de eerste druk

van onze bundel, zijn we aan de slag gegaan

met de tweede druk.

Vol verwondering kijken we terug.

Wat is er in die korte tijd veel gebeurd.

Reacties van mensen die bemoedigd werden door ons werk,

interviews voor kranten en landelijke radio.

We krijgen uitnodigingen om op vrouwenavonden

te komen spreken,

te vertellen over de schilderijen en gedichten

en deze ook voor te dragen.

Momenten die heel waardevol voor ons blijven.

Onder aan deze pagina vindt u onze producten.

Bloem in Gods tuin

Persoonlijk:

Laat het Uw liefde zijn, Heer Jezus,

die mij dit jaar

verder doet openbloeien.

Als een roos, die zich

door licht en warmte opricht

en haar blaadjes openvouwt.

Kom met Uw genade, Heer Jezus,

met de leiding van Uw Geest

en doe mij meer en meer

dichter tot U groeien.

Zodat ik,

als een roos,

mijn hoofd opricht naar boven,

mijn armen in aanbidding hef tot U,

van wie ik zoveel houd.

Aangepast voor de Bundel:
Laat het Uw liefde zijn, Heer Jezus,

die mij doet openbloeien als een roos,
die zich door licht en warmte opricht
en haar blaadjes openvouwt.

Kom met Uw genade, Heer Jezus,

met de leiding van Uw Geest
en doe mij meer en meer
dichter tot U groeien.

Zodat ik,

als een roos,
mijn hoofd opricht naar boven,
mijn armen in aanbidding heft tot U,
van wie ik zoveel houd.

De wind speelt haar spel

(Wapperende haren)

Van binnen,

vol en leeg.
Van binnen,
verdrietig en eenzaam.
Van binnen,
onrustig en onzeker.
Van binnen
woedt zoveel,
maar voor de buitenkant
niet zichtbaar.

Hoofd

hangend naar beneden.
De ogen
neergeslagen.
Handen
doelloos in de zakken
Triest
de aanblik van haar persoon.

En te midden van dit alles

speelt de wind het spel met haar haar.

'Here, mijn God, Gij zijt zeer groot,
Gij hebt U met majesteit en luister bekleed.
U wandelt op de vleugelen van de wind,
U maakt de winden tot Uw boden.'

Psalm 104 : 1b,3c,4a

Overpeinzen
(Overpeinzing)

Uw woord is een lamp voor mijn voet

en een licht op mijn pad.

.............. Maar soms, Here,

begrijp ik er niets van.
Weet ik niet welke kant
ik op moet gaan.
Soms is Uw woord
noch een lamp, noch een licht.
Hoe ik Uw woord ook overpeinst,
ik lijk in het duister te staan.

Gelukkig de mens die vreugde vindt

in de woorden van de Heer,
ze steeds weer overdenkt,
overdag en 's nachts.

.............. Maar soms, Here,

brengt Uw woord geen vreugde.
Hoe ik ze ook overdenk,
ze brengen verdriet en pijn.
Mijn hart wordt getoetst,
zo ook mijn gaan en staan.
Mijn zonden komen aan het licht.
O, God, wat voel ik me dan klein.

Als ik nadenk over het verleden,

overweeg wat U allemaal deed,
stilsta bij wat U maakte,
dan strek ik mijn handen uit naar U,
dan verlang ik naar U
als dor land naar water.

Dan kniel ik neer

met een hart vol berouw.
Ik vraag U
mijn zonden te vergeven.
Alles te dekken onder het,
door uw Zoon,
vergoten bloed.

Dan gaat Uw licht weer

voor mij schijnen,
en wordt mijn pad verlicht.
Vind ik weer vreugde in
Uw woorden
en ik weet,
't is goed wat Vader doet.

Dan strek ik mijn handen uit

naar U.
Want ik verlang naar U
als dorstig land naar water.
Opnieuw overdenk ik Uw woorden,
proef ze op mijn tong,
ze smaken zoet.

Psalm 119 : 105
Psalm 1 : 2
Psalm 143 : 5,6

Vader en zoon

Worden als een kind.

Rustend in vertrouwen.
Beschermende armen.
Altijd om me heen.

Worden als een kind.
Mijn handen op de uwe.
Geborgen in Uw liefde.
Vredig en veilig.

Worden als een kind.
Vertrouwend opzien.
Mijn Vader kan alles.
Het is goed
wat Vader doet.

Heer Jezus, zo wil ik rusten in de bescherming van Uw armen.

Vertrouwend in de veilige geborgenheid van Uw vrede.
Me koesterend in Uw onvoorwaardelijke liefde.

- Amen -

Levend water

Vol eerbied

en heilig ontzag
nader ik de troon
van God en van het Lam.
Ik hoor het water stromen.
Mijn ziel verlangt.

Ik kniel neer
bij de troon
van de Alpha en de Omega.
Hij die het begin,
maar ook het einde is.
Mijn ziel dorst.

Mijn ogen zijn gesloten.
Mijn handen hef ik op.
bereidt om te ontvangen.
Mijn ziel schreeuwt.
Mijn hart staat open.
Mijn hele wezen verlangt.

Hier ben ik Heer,
mijn God, en Vader.
Om te ontvangen dat
wat U hebt beloofd.
Water des Levens ,
om niet, uit de Bron.

Hij raakte mijn ogen aan

en toonde mij een rivier
van water des Levens.
Helder als kristal.
Ontspringend vanuit de troon
van Hem en van het Lam.

Hij pakte mijn hand.
'Drink'; zei Hij,
'telkens weer.'

Laaf je met dit water,
het zal je oprichten
en je ziel verkwikken.

Langzaam loop ik weer terug.

Een glimlach speelt
om mijn mond.
Af en toe buk ik
en laat mijn hand gaan
door het water van de rivier.
Mijn hart is opgericht.
Mijn ziel is verkwikt.

Bescherming

Donkere wolken

pakken zich samen
en rijgen zich aan één
tot één bedreigend geheel.

Mijn kind vlucht
in mijn armen
als angst hem
vliegt naar de keel.

Mijn armen bieden
beschutting en rust,
terwijl ik zachtjes
zijn haartjes kust.

Maar Uw Licht
omgeeft ons beiden
en biedt bescherming
aan ons allebei.

Uw Licht is
als een paar armen,
die U slaat
om hem en mij.

Zo wilt U een
ieder omgeven
en bescherming bieden
over ons aller leven.

Koesteren

Uw zonlicht is

het stralende licht
dat glans geeft aan mijn dag.

Uw zonlicht is
als liefdevolle armen
beschermend om mij heen.

Uw zonlicht is
als een warme deken
waarin ik mij koesteren mag.

Zo hef ik mijn hoofd omhoog
en koester mij in het licht
van Uw aanwezigheid,
in de bescherming
van Uw nabijheid
en in de warmte
van Uw liefde.

Bloem tot Gods eer

Dat ik

door de liefde van God
onder de leiding van Zijn Geest
zal uitgroeien tot een Bloem
die bloeit tot Gods eer.

Zodat
alles wat ik ben
alles wat ik doe
alles wat ik heb
zal zijn of worden
tot glorie van mijn Heer.

Het Licht tegemoet

(Judith)

De vlinder

heeft haar vleugels
ontvouwen
en vliegt
Het Licht
tegemoet.

Onzeker
zijn haar eerste
slagen,
doch zij vliegt
Het Licht
tegemoet.

Een windvlaag
blaast haar
uit de koers,
doch opnieuw slaat zij
haar vleugels uit
en vliegt
Het Licht
tegemoet.

Zij is niet bang
om te
vallen.
Ze weet,
de handen van haar Maker
zijn onder haar.
Welke stormen
er ook nog
zullen woeden,
met deze zekerheid
vliegt zij verder
Het Licht
tegemoet.

Ze voelt
de warmte
van Het Licht al
op haar vleugels.
Hoe dichterbij zij komt,
hoe meer zij weerspiegelt
de gloed van Het Licht.
Intenser wordt
haar verlangen
en ze vliegt
met steeds meer vreugde
Het Licht
tegemoet.

Waardevol

Mijn leven is
als een beschadigde bloem.
Gerafelde blaadjes.
Stukjes eraf, stukjes eruit.
Blaadjes vermist.

Broos en kwetsbaar.
Eenzaam en alleen.
Vertrapt, gemeden.
Door de wereld
uitgewist.

Twee handen tillen mij op
en raken zachtjes
mijn beschadigde blaadjes aan.
Ieder beschadigt plekje
voelt de aanraking van Zijn hand.
Toch ben ik niet bang,
ik laat Hem stil begaan.

De liefde in Zijn aanraking
heelt ieder beschadiging.
En steeds groter wordt
mijn stille verwondering.

Ik was niet meer dan een beschadigde bloem.
Wachtend om te worden vertrapt of weggedaan.
Maar Hij tilde mij op, omringde mij met zorg
en nam mij, als een waardevolle bloem, in genade aan.

Kwetsbaar

De duisternis

is van mijn zijde
aan het wijken.
Voorzichtig
stap ik in het licht.
Wankel en onzeker
zijn mijn
eerste stappen,
maar ik loop
in het spoor
van Uw aangezicht.

Angstig
kijk ik soms
om mij heen.
Zoekend
naar een tastbaar houvast.
Maar ik weet,
U bent het
die mij leidt.
En in U
is mijn juk zacht
en licht mijn last.

Nog
is mijn leven
broos en kwetsbaar.
Maar
ik ga in Uw Licht.
Het omgeeft mij,
toont mij de weg
die ik moet gaan.
Tot ik als bruid
in volle eer en glorie
sta voor Uw aangezicht.

Zusjes Malawi

Lege ogen,

niets verwachtend.
Berustend,
niets meer trachtend.

Neergebogen,
dicht bij elkaar.
Vasthouden,
aan elkaar.

Pappa,
waarheen?
Mamma,
geen?

Alleen nog elkaar.
Mijn God en Vader,
bent U ook daar?
U bent het toch,
die alles ziet!
Mijn Heer en Heiland,
Ik begrijp dit niet!

Vergeef mijn mopperen.
Vergeef mijn klagen.
Zet dit beeld maar
vast in mijn hart.
Zodat ik zal bidden
voor hun smart
en hen steeds opnieuw
tot voor Uw troon zal dragen.

Laat mij toch nimmer mijn ogen sluiten,
noch mijn hart, voor al dit leed, al dit verdriet.
Laat mij doen, al wat in mijn vermogen ligt,
in het besef, dat U God bent en alles, zo ook hen, ziet.

Ook hun haren zijn door U geteld.
Al hun dagen in Uw boek geschreven,
zelfs nog voor er één bestond.
Ja, kostbaar en zeer hooggeschat,
is ook voor U, hun leven.

Dankgebed

(Roos in paars)

Lieve Vader in de hemel,

dank U, dat ik zo mag naderen
vol eerbied en ontzag,
tot dicht bij Uw troon.
Dank U, dat ik mag komen
in alle vrijmoedigheid,
door het volbrachte werk van Uw Zoon.
Dank U, dat ik alles tegen U kan zeggen.
en dat ik alles in Uw hand mag leggen.
Dank U, dat U bij mij bent
en dat U een ieder van mijn gezin
bij name kent.
Dank U, dat U een ieder van ons wilt leiden
en daarin soms heel geduldig op ons wacht,
of ons duwtjes geeft in onze rug,
ons aanspoort, zo… , heel zacht.
Dank U, dat U een plan heeft
met een ieders leven,
al doet onze weg,
mij regelmatig beven
en denk ik het beter te weten dan U,
terwijl U, Vader, geduldig tegen mij zegt:
“Vertrouw Mij nu.”
Dank U lieve Vader,
voor al Uw liefde en Uw trouw,
Uw geduld en Uw bewogenheid.
Dank U,
dat U met een ieder van ons,
hoofd voor hoofd,
meegaat in de strijd.
Dank U,
dat U met een ieder van ons
tot Uw doel zult komen,
dan zullen onze monden vol van dank, lof en eer
overvloedig overstromen.

- Amen -

De arend

(Arend)

De arend zweeft door de lucht.

De wind leidt zijn machtige vleugels
naar hogere en lagere oorden.

Zonder zichtbare inspanning glijdt hij voort,
terwijl niets ontsnapt aan zijn scherpe blik.
En in mijn hart weerklinken Gods woorden.

Hoop op Mij en vindt steeds weer nieuwe kracht.
Laat de wind van Mijn Geest je leiden.
Ga onvermoeibaar als arenden voort
en laat je hart zich in Mij verblijden.

Zoals een arend waakt over zijn nest,
zijn vleugels spreidt voor zijn kinderen;
zo neem Ik en draag Ik jou op Mijne vleugelen,
en niets of niemand kan dat verhinderen.

Ik bedek je met Mijn vleugels,
onder mijn hoede ben je veilig en geborgen.
Mijn trouw is je schild, je pantser,
laat Mij toch altijd voor je zorgen.

De arend zweeft door de lucht.
De wind leidt zijn machtige vleugels
naar hogere en lagere oorden.

Ik luister naar Gods zachte stem,
als Hij spreekt van veilig en geborgen.
Ja, ze zijn me tot kracht en moed; Zijn woorden.

Dan voeg ik mij bij Davids woorden.
‘ O God, bewaar mij als Uw liefste bezit,
en verberg mij onder Uw veilige vleugels.’
Ja, dat is mijn gebed,
dat is wat ik samen met David bid.

Alleen

Verlaten,

eenzaam en alleen.
Waar,
waar kan ze heen?
Is er iemand
die haar ziet?
Een stille schreeuw:
Vergeet mij niet.'

Angstig,
stil verdriet in haar ogen.
Zwijgzaam,
hunkerend naar mededogen.
Is er iemand
die haar hoort?
Een stille schreeuw,
die mijn hart doorboort.

Kostbaar,
geliefd en bemind?
Gekend,
een waardevol en dierbaar kind?
Ben ik het
die haar hoort en ziet?
Haar stille schreeuw:
'Vergeet mij niet!'

Vergeten
door moeder en vader.
Verstoten,
maar God komt nader.
'Mijn lieve kind,
al vergeten je vader en moeder jou,
weet voor altijd,
dat Ik van je hou!

Je stille schreeuw,
Ik heb hem gehoord.
Je pijn en verdriet
hebben Mijn ziel doorboord.
Ik, Ik ben het,
die je altijd hoort en ziet.
Ik ben je Hemelse Vader;
Ik vergeet jou niet!'

Ontreddering

(Ontredderd)

Eens, …..

Eens neem ik je in Mijn armen,
alsof je nog een klein meisje bent.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en je zult je veilig voelen en vertrouwd.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en zachtjes zal Ik je tranen drogen.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en je zult ten volle ervaren hoeveel Ik van je houd.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en Ik zal alles uitwissen wat jou is aangedaan.
Eens neem Ik je in Mijn armen
en zal echte vreugde brengen in je leven.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en zal gladstrijken iedere rimpel die het leven bracht.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en Ik zal je alle liefde van de wereld geven.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en Ik zal zelf tegen je zeggen:
“Je bent Mijn kostbare schat.
Van onnoemelijke waarde en
zo bijzonder hooggeschat.”

Mijn lieve kind,
eens neem Ik jou in Mijn armen.
Straks, als je voorgoed bij Mij zal zijn.
Dan zul je pas echt weten,
hoe dicht Ik altijd bij je was,
weet had van je al je tranen en al je pijn.
Ik zag werkelijk al je verdriet.
Geloof Me,
Ik vergeet de Mijnen niet.

Eens neem Ik je in Mijn armen
en dan zal je weten,
Mijn Licht heeft je altijd beschenen,
ook al zag je het zelf niet.
Mijn lieve kind,
Ik ben je nooit vergeten,
Ik ben Degene, die alles ziet.

Als een kind

(Masaï-vrouw met kind)

Moe en slaperig

staart het kleintje
voor zich uit.
De dichte nabijheid
van zijn moeder
doet hem verwarmen.

De ogen van de moeder
gaan zoekend rond,
zijn waakzaam en alert.
Maar het kleintje
weet zich veilig en geborgen
in zijn moeders armen.
Hij laat zich dragen
en koestert zich
aan haar zijde.
Vredig en rustig
is nog
zijn prille bestaan.

De gejaagdheid
van de grote mensen
kent hij nog niet.
Hij leunt
in alle ontspannenheid
tegen zijn moeder aan.

'Ik droeg je vanaf je prilste bestaan,
Ik nam je op de arm vanaf je geboorte.
En Ik blijf je dragen, tot je oud en grijs bent.
Ik heb het gedaan en blijf het doen.'
Jesaja 46:3b, 4

'Mijn hart is tot rust gekomen,

ik ben niet langer gejaagd;
als een kind in de armen van zijn moeder,
zo rustig ben ik.'
Psalm 131:2
(GNB96)

In Zijn Licht

(Dans)

In Zijn Licht,

samen één,
samen verbonden.
Liefde delend,
Zijn lof verkonden.

In Zijn Licht,
samen op weg,
handen in één.
Alles verwachtend,
van Hem alleen.

Handen

Soms,

zijn er geen woorden.
Soms,
zijn woorden gewoon te veel.
Soms,
zou je willen spreken.
Soms echter,
blijven de woorden steken
achter in je keel.

Soms,
is er niets wat een mens kan zeggen.
Soms,
staat een mens gewoonweg machteloos.
Soms,
staan we erbij en kijken ernaar.
Soms,
is het leven als de dorens van een roos.

Soms,
wil ik dan niets anders,
Niets anders, dan alleen
dat bemoedigende, liefdevolle gebaar.
Jouw hand op de mijne,
al is het maar heel even,
maar dan weet ik wel;
jij bent daar.
Dan is het net
alsof God Zelf naar mij ziet.
Mij door jouw hand laat weten;
"Ik vergeet jou niet."

Vreugdevolle dans

(Dansvreugde)

'Vol vreugde zullen jullie water putten uit de Bron van de redding.'
Jesaja 12:3 (NBV)

Water,

leven gevend,
komend vanuit de Bron

Water,
ontspringend uit Hem
die overwon.

Dansend
vol vreugde
voor Zijn aangezicht.

Kleuren
warm, sprankelend
vanuit Zijn Licht.

Samen
opgaand, vormend
één groot lofgedicht.

Glorie,
dank en eer,
naar Hem gericht.

Alleen God weet waarom

(Meidoorn)

Woorden van troost heb ik niet. (zijn er niet)

Maar één ding weet ik,
dat er een God is
die over ons waakt en alles ziet.
Die voor ons zorgen wilt
zeker en gewis.

Ook een antwoord op het waarom

Heb ik niet. (is er niet)
Gods wegen zijn soms zo moeilijk te verstaan.
Maar ik weet,
dat Hij telkens Zijn hand biedt
en ons leiden wilt,
ook in de zwaarste tijden van ons bestaan.

Is het omdat Hij ons beproeven wilt
of om ons dichter te brengen bij Hem?
Ik weet het niet
en zwijg maar stil
en probeer te luisteren naar Zijn stem.

Hij alleen heeft woorden van troost
en eeuwig leven.
Van bemoediging
en kracht om door te gaan
Omdat Hij zelf Zijn Zoon aan ons heeft gegeven
En onze pijn en ons verdriet
zo goed kan verstaan.

Overgave

Ik spreid mijn armen

en hef mijn hoofd omhoog.

Met alles wat ik ben

en alles wat ik heb;

vanuit het diepst

van mijn binnenste,

met mijn hele ziel,

met mijn hele wezen,

geef ik mij over aan U.

Iedere vezel van mijn lichaam,

iedere stap van mijn voet,

ieder gebaar van mijn hand,

ieder lied van mijn hart,

ieder woord van mijn mond,

iedere blik uit mijn ogen,

Laat het zijn vanuit U.

Ik zie uit

naar het volmaakte,

dat nog komen gaat.

Dat echt alles,

ja,

echt alles van mij

zich zo overgeeft,

zich zo neerbuigt

in aanbidding,

in totale overgave,

alleen slechts

aan U.

Verwarring
(Rondom Pasen)

Een wirwar van gebeurtenissen

nemen mij mee
en laten mij achter
in grote verwarring.

Vragen te over,
antwoorden te weinig.
Ik sta er bij
en kijk ernaar;
nog net geen totale ontreddering.

Waarom, Heer,
waar leidt dit heen?
Ik begrijp het niet;
wat ik voel
is één en al verbijstering.

'Mijn kind,
Mijn gedachten zijn niet jouw gedachten,
en mijn wegen zijn niet jouw wegen.
Want zoals de hemel hoger is dan de aarde,
zo zijn Mijn wegen hoger dan jouw wegen
en Mijn gedachten hoger dan jouw gedachten.'
Jesaja 55:8,9

Nog in verwarring
en niet begrijpend
buig ik mijn hoofd.
Mijn ‘Uw wil geschiede’
klinkt als een fluistering.

Eenzaamheid
(Rondom Pasen)

Eenzaamheid.

Opgesloten in zichzelf,
niet bij machte uit te spreken
wat diep van binnen leeft.

Eenzaamheid.
Onmacht en onvermogen,
niet in staat te verwoorden
wat er door zijn gedachten zweeft.

Eenzaamheid.
Verstoppen en verschuilen,
niet het vermogen hebben zich te uiten,
te vertellen van de gevoelens die hij heeft.

Eenzaamheid,
een verborgen traan,
niemand die ziet
wat ten diepste in hem leeft.

'Heere,

Gij doorgrondt en kent mij;
Gij kent mijn zitten en mijn opstaan,
Gij verstaat van verre mijn gedachten;
Gij onderzoekt mijn gaan en mijn liggen,
met al mijn wegen zijt Gij vertrouwd.
Want er is geen woord op mijn tong,
of, zie, HERE, Gij kent het volkomen;
Gij omgeeft mij van achteren en van voren
en Gij legt uw hand op mij.
Het begrijpen is mij te wonderbaar,
te verheven, ik kan er niet bij.'
Psalm 139:1-6

Al is er geen mens die jou werkelijk kent,
weet heeft van je diepste gevoelens en gedachten;
God kent je naam, weet wie je bent,
Hij is altijd bij je, ook in de duisterste nachten.

In alles is Hij je voorgegaan;
niets is Hem vreemd of onbekend.
Hij is de Enige
die je in elke omstandigheid,
altijd kan verstaan.

Verlatenheid

(Rondom Pasen)

Omringt

door diepe, intense duisternis.
Omgeven
door het kwaad.
Overladen
met al onze zonden en schuld.
Geen God de Vader
die nog naast Hem staat.

Roodgekleurd
is de aarde.
Doordrenkt
met Zijn bloed.
Vloeiend
voor al onze zonden en schuld.
Satan lacht,
het klinkt Hem wreed tegemoet.

Bespot
en geslagen.
Vastgenageld
aan het kruis.
Dragend
al onze zonden en schuld.
Ver weg is nu
het feestgedruis.

Het licht gloort aan de horizon,
een nieuwe dag breekt aan.
Volbracht is alles,
voor al onze zonden en schuld.
Wij kunnen weer vrij
tot de Vader gaan.

Nieuw begin
Rondom Pasen

Ze herkende Hem niet,

misschien was haar verdriet te groot.
Misschien ontnamen de tranen haar het zicht
in het ontluikend morgenrood.

‘Maria’, ze hoorde haar naam,
meer nog, ze herkende die stem.
‘Rabboeni’, en vol verlangen
stak zij haar handen uit naar Hem.

Herken jij Hem
of wordt je zicht belemmerd
door de vele noden en zorgen?
Ontnemen de tranen ook jouw zicht
of heb je ze veilig en ver weg
opgeborgen?

Herken je Hem
of wordt je zicht belemmerd
door allerlei zonden en ongerechtigheid?
Ontneemt het kwaad jouw zicht
of is er nog een opening
in deze strijd?

Herken je Hem
of wordt je zicht belemmerd
door, … ach, vul zelf maar in.
Laat jij je ‘t zicht ontnemen
of is er nog een mogelijkheid
naar een nieuw begin?

Hij roept je bij je naam.
Proef, hoor, voel
Zijn liefde,
Zijn hunkering,
Zijn bewogenheid;
Hij roept jouw naam.
Geef je over
aan Hem,
aan Zijn genade,
aan Zijn goedertierenheid.

Hij roept je bij je naam;
Hij wil je bevrijden
van alle zonden,
angsten
en pijn.
Hij wil je Redder,
je Verlosser,
je Leidsman
zijn.

Je gezicht zal stralen van vreugde
als jouw ‘Rabboeni’ weerklinkt.
Vrede daalt neer in je hart,
terwijl de hemel zingt.

Hij noemde haar naam,
zij herkende Zijn stem,
Glorie aan God,
alle eer aan Hem.

Opstandingskracht

Heer Jezus,

met Uw opstanding uit de dood
werd zichtbaar,
de overweldigende grootheid
van Gods macht.
Zonde en dood waren overwonnen,
Uw Licht scheen
en toonde ons
Gods allesovertreffende kracht.

Heer,

ik weet,
ook in mij
is Uw opstandingskracht;
elke dag mag ik leven
vanuit deze kracht
die in mij werkt
en getuigt van Gods macht.

Maar ik weet ook, Heer,
dat ik meestal
handel en wandel
vanuit eigen kracht.
En dat, als ik bijna
niet meer verder kan besef:
o ja, er is een God
die op mij wacht.
Dan bid ik om Uw hulp,
Uw sterkte en Uw kracht,
en vraag ik U om vergeving
omdat ik weer niet eerder
aan U had gedacht.

O Heer,
ik verlang zo
naar een ander leven.
Een leven vanuit Die Kracht
die U mij heeft gegeven.
Een leven met meer van U
en minder van mij,
een leven waarbij U
tot op de hoogste plaats
bent verheven.

Ik weet, Heer,
om vanuit deze kracht
te kunnen leven,
moet mijn leven
meer en meer
met U zijn verweven.
Leer mij, Heer, om U
in alles te volgen.
Mijzelf geheel,
met heel mijn hart en ziel,
met al mijn kracht,
aan U te geven.

Ik leg mijn leven zo voor U neer;
dat niet meer ik,
maar U leeft in mij.
Door Uw Kracht
ben ik meer dan overwinnaar,
het nieuwe is gekomen,
het oude is voorbij.

- Amen -

Onze producten:

Alle prijzen zijn excl. verzendkosten.

Verzending na ontvangst van betaling.