O God, mijn God,
tot U moet ik spreken,
mijn hart luchten,
uitstorten wat mijn hart
zo bezwaard.
Niets wil ik achterhouden,
niets voor U verbergen.
U toelaten in deze diepste diepten
is mij alles waard.
Ik kan niet meer verder,
mijn denken is vertroebeld,
mijn lichaam laat het afweten,
mijn ziel, kil, leeg en verdord.
Ik kan niet verder leven,
niet verder voortbestaan,
U niet meer loven en prijzen,
tenzij ik bij U mijn hart uitstort.
De woorden echter ontbreken mij,
spreken kan ik zelfs niet meer,
geen woord komt meer over mijn lippen;
mijn mond is door alles verstomd.
Hoor, o Heer, mijn God,
hoor wat ten diepste in mij leeft,
door mijn zuchten en kreunen heen,
tot U in Uw woning komt.
Bij U, en U alleen,
stort ik mijn hart uit.
Alles leg ik voor U neer;
biddend, smekend, onder tranen.
In alle wanhoop,
vanuit het diepst van mijn ziel.
Alleen U, o Heer, mijn God,
kunt de weg naar bevrijding banen.
Lees meer op 'In rust met U'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten