Tussen hoop en vrees

Lief, klein mensenkind,
broos en kwetsbaar
is jouw leven.
Tussen hoop en vrees,
toch vertrouwend
op Hem
die jou het leven
heeft gegeven.

Lief, klein mensenkind;
zoveel moeten ondergaan
in je kleine, jonge leven.
Strijdend, vechtend,
hopend, vertrouwend
op Hem
die jou in Zijn handen
houdt omgeven.

Lief, klein mensenkind,
Ik breng jou
bij Hem,
de Schepper van het leven.
Ik bid en smeek
om Zijn helende,
genezende hand op jou;
dat Hij
‘nieuw’ leven zal geven.

Lief, klein mensenkind,
ik bid,
dat je op mag groeien
tot een man naar Gods hart,
zoals de man
wiens naam jij draagt.
Dat God jou en je ouders
op deze weg daarheen
ieder moment
omgeeft en schraagt.