Langzaam brokkelt alles af. 
Weg vallen de zekerheden 
van ons bestaan. 
We bidden en smeken, 
maar weten niet meer 
welke weg 
wij moeten gaan. 
Nee, de hemel lijkt niet gesloten,
we ervaren 
dat Hij onze gebeden hoort.
Toch kunnen we, 
slechts in stil vertrouwen,
uitzien naar Zijn stem, 
naar Zijn woord. 
Met al ons bidden en smeken 
lijkt ons geloof en vertrouwen 
langzaam te vervagen.
Steeds moeilijker wordt het
om de onzekerheden 
van dit moment
te verdragen.
We kunnen niets anders meer doen 
dan onze hoofden buigen
en alles in Uw handen leggen.
Voorbij is ons bidden en ons smeken, 
Uw weg lijkt een andere te zijn.
‘Uw wil geschiede’ is wat wij
U nog kunnen zeggen. 
Wij loven en prijzen
Uw heilige Naam,
wij eren U, onze Heer.
Wij danken U voor wat u doet
en reeds hebt gedaan,
onze blik blijft gericht op de toekomst, 
eens brengt U in alles een keer. 
- Amen - 
 
 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten