Vrije wil

Ik schiep de mens,
vormde hem
naar Mijn beeld
en gelijkenis.
Ik keek en zag:
het was zeer goed.

Ik plaatste hem
in de mooiste hof,
schonk hem alles;
kwam hem ook
in zijn alleen-zijn
tegemoet.

Ik gaf hem een vrouw,
iemand die bij hem past.
In liefde en vreugde
leefden ze samen;
vrede heerste,
angst was onbekend.

Ik zocht hen op
elke dag opnieuw,
dan wandelden we
en spraken we samen;
hoe kostbaar
was zo’n moment.

Ik schonk hen alles
en vroeg maar weinig.
Gehoorzaamheid
uit Liefde,
was al
wat Ik zocht.

Toen zag Ik met lede ogen
en een hart
vol pijn en verdriet,
hoe zij door ‘de slang’
werden belaagd
en … omgekocht.

Ik moest hen wegsturen,
weg uit deze tuin.
Van de Boom des Levens
mochten zij niet gaan eten,
anders zouden zij
voor eeuwig verloren zijn.

Ik plaatste een wacht
voor de ingang van de hof.
Zij bewaakten
de Boom des Levens;
De hof van Eden
werd Verboden Terrein.

Ik moest hen
uit Mijn aanwezigheid
verbannen;
Licht en Duisternis
kunnen niet verkeren
in elkanders aanwezigheid.

Ik had Mijn plan al klaar,
voor als deze dag
zou komen.
Maar het was een plan
waarvan de weg
met bloed is geplaveid.

Zo zag Ik de zonde
in de wereld komen,
het bracht scheiding
tussen Mij en de mens
en het gaat over
van geslacht op geslacht.

Uit liefde gaf Ik Mijn Zoon
om de straf te dragen,
de straf
die jij hebt verdiend.
Zijn bloed vloeide en Hij sprak
– Het is Volbracht –

Ik geef jou
dit geschenk van Liefde;
Ik reik het jou
in genade aan.
Aan jou is de keuze
of je met Mij verder wilt gaan.

Ik wacht op jouw antwoord,
Je bent vrij om te kiezen.
Ik schiep geen marionet
of opwindpop.
Aan jou is de keuze
of je aan de hand van Mijn Zoon
Mijn woning wil binnengaan.