Herinneringen ...
Heer, er zijn soms van die dagen
dat de sleur van alle dag
mij onderuit dreigt te halen.
Gevoelens van neerslachtigheid
maken zich van mij meester
en doen mij van mijn leven balen.
Soms lijk ik alleen maar goed genoeg
voor het poetsen en het boenen,
het ruimen van andermans rommel.
De kinderen vreten al mijn energie
en waar blijf ik dan nog als persoon;
ik voel me af en toe echt een arme drommel.
Zo had ik het mij niet voorgesteld,
getrouwd zijn, moeder zijn,
dagelijks zorgen voor mijn gezin.
Het lijkt soms van zo weinig waarde
en ik vraag me af wie ik dan ben,
wat geeft mijn leven waarde en zin.
Soms ben ik zo moe, Heer,
van al die dagelijkse beslommeringen
en de sleur van alle dag.
En toch, ach,
ik zou ook niet anders willen;
dank U Heer, dat ik gewoon
even bij U komen klagen mag.
Af en toe moet ik gewoon mijn verhaal even kwijt;
wat ben ik dan blij en dankbaar
dat ik alles bij U neer kan leggen.
Ik kom tot rust in Uw liefdevolle nabijheid
en ik dank U, Heer,
dat ik alles tegen U kan zeggen.
Hoe kostbaar en waardevol
zijn deze momenten
zo even dicht bij U zijn.
Vergeef mijn klagen, Heer;
zo rustend in Uw liefde
maakt dat de zon weer schijnt.
Ik dank U, Heer,
dat niets mij kan scheiden
van Uw liefde voor mij.
Uw liefde en trouw
zijn voor altijd en eeuwig;
Geloofd zijt Gij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten