Thomas

Ze zeggen
dat Hij is opgestaan,
maar je denk toch niet
dat ik dat geloof.

Ik heb Hem
aan het kruis zien sterven
en hoe Hij werd neergelegd
in het graf.

Nee,
alleen
als ik de littekens zie
van de spijkers,
in Zijn handen en voeten,
mijn hand kan steken
in Zijn zij,
dat alleen
zal het moment zijn
dat ik geloof.

Nee,
onze Heer is dood.
Het is voorbij,
Hij is hier niet meer.
Ik heb Hem immers
aan het kruis zien sterven
en hoe Hij werd neergelegd
in het graf....

'Thomas',

klinkt ineens een stem.
" Zie Mijn handen en Mijn voeten,
voel met je hand
hier, in Mijn zij.
Kom,
zie en voel.
GELOOF ! "

Een schok
gaat door mij heen.
Ik krimp ineen
en val op mijn knieën neer.
O, ...
Mijn Heer en mijn God!

Onze blikken treffen elkaar,
een weemoedige, trieste trek
is om Zijn mond.
" Moest je Me eerst zien
voordat je geloof ?"

Beschaamd buig ik mijn hoofd.
De roep om vergeving
komt vanuit het diepst
van mijn ziel.
" Vergeef mij, Meester,
mijn Heer en mijn God."

Zijn hand raakt zachtjes
mijn gezicht.
Liefde en vergeving,
staan in Zijn ogen te lezen,
maar ook ernst,
als Hij tot mij spreekt
en zegt :
" Daarvoor, Thomas, daarvoor
moest dit alles gebeuren.
Kom,
Zie en Voel.
Geloof ! "

Maar ...
Zalig, gelukkig zijn zij,
die niet hebben gezien
en toch geloven!