Stille verwondering

In stille verwondering
aanschouw ik
de luister van de hemel
en probeer mij voor te stellen,
dat de stem van kinderen,
ja, van de allerkleinsten,
genoeg is om Uw vijanden
het zwijgen op te leggen.

In stille verwondering
aanschouw ik
Het Werk van Uw handen,
alles wat U hebt gemaakt.
De zon, de maan, de sterren,
alles wat door Uw hand is geschapen,
aan de hemel is vastgezet;
Heere, wat zou ik nog kunnen zeggen?

In stille verwondering
aanschouw ik dit alles
en vraag mij af:
'Wie ben ik toch als mens,
dat U zo aan mij denkt;
dat U zo omziet naar mij;
mij zo'n grote plaats in Uw schepping geeft
en mij bekleed hebt met zoveel pracht?'

In stille verwondering
aanschouw ik alles
wat U hebt gemaakt.
Over alles wat leeft,
heeft U mij verantwoording gegeven;
in het water, de lucht en op het land.
In stille verwondering, Heere,
ben ik getuige van Uw grote macht.

Naar: Psalm 8