Mijn ziel schreeuwt het uit....

Mijn ziel schreeuwt het uit naar God:
'God, waar bent U, waar bent U?'
Ik weet, Hij is altijd heel dicht nabij,
maar ik ervaar Hem niet,
voor mijn gevoel is Hij er niet.

Mijn ziel schreeuwt het uit naar God:
'O God, hoelang nog, hoelang nog?'
Ik weet, op Zijn tijd en wijze,
maar het duurt maar en duurt maar.
Het duurt zo vreselijk lang.

Mijn ziel schreeuwt het uit naar God:
'O God, zonder U is het leven zinloos en zonder hoop!'
Ik wist, eerst anderen vergeven,
maar ze deden me zo'n pijn, zo'n pijn,
en ik ben boos, zo boos.

Mijn ziel schreeuwt het uit naar God:
"O God, ik kan niet meer, ik wil niet meer!"
Ik weet, alleen vergeven brengt vrede,
maar het is zo moeilijk Heer.
Moet ik weer de eerste stap doen?

Mijn ziel schreeuwt het uit naar God:
'O God, mijn God, waarom, waarom?'
Ik weet het eigenlijk allemaal zo goed,
maar ik wacht en wacht en wacht...,
want ik vind dat U het moet doen.

Nergens vind ik rust en vrede.
Het leven heeft zo voor mij niet meer zin.
Haal mij dan maar thuis, o Heer,
want zo kan en wil ik niet meer verder.

Dan buig ik uiteindelijk mijn hoofd
en wil die ander vergeven.
Bewogenheid en kracht doorstromen mij.
De hemel is niet meer gesloten.

Mijn ziel schreeuwt het uit naar God:
'O, dank U, dank U, Heer.
Vergeef mij toch mijn koppigheid en eigenwijzigheid.
Vergeef mij mijn boosheid en mijn bitterheid.
Vergeef mij alles wat ik U en anderen heb misdaan.
Reinig mijn hart en schrob mijn leven schoon.

Vul dan mijn hart met Uw Heilige Geest.
Doorstroom mij, doordrenk mij, maak mij opnieuw vol.
Laat het vuur opnieuw voor U branden.
Blijf mij kneden en vormen,
tot ik opga in Uw Heerlijkheid.

Mijn ziel buigt zich neder voor U.
Voor U, de levende God.
De schepper van hemel en aard.
Mijn ziel buigt zich neder
voor Jezus, de Zone Gods,
die de prijs betaalde voor mij.
Mijn ziel buigt zich neder
voor de Heilige Geest
om Hem te ontvangen.
Mijn ziel buigt zich neder
en prijst de Drie-enige God.
Ik breng U alle lof, dank en eer
en ik erken
U alleen bent waarlijk God.