Lief, klein mensenkind

O lief, klein mensenkind,
wiens leven is getekend
vanaf het allereerst begin
en toch....
Je wordt door de Vader
zo bemind.

O lief, klein mensenkind.
Je kleine leven,
zo vol moeiten en pijn
en toch....
Je wordt door de Vader
zo bemind.

O lief klein mensenkind.
Meer dan bij een ander
is jouw leven
zo vol onzekerheid
en toch....
Je wordt door de vader
zo bemind.

O lief, klein mensenkind.
Het hart van je ouders huilt,
om jouw zorgvolle,
moeilijke leven
en toch....
Het is God de vader,
die jullie allen
zo bemind.

Nee, niet altijd krijgen we
een antwoord op onze vragen.
Hoe vol ons hart daar ook mee is
en wij God daarmee belagen.

Nee, ook woorden tot troost
zijn er vaak niet.
Soms lijkt het wel
of God het totaal niet ziet.

En toch....

God is er en kent ons verdriet.
Hij is het, die echt alles ziet.
Steeds opnieuw Zijn hand biedt.
Nee, echt, Hij vergeet ons niet.

Hij alleen kan ons echt troosten,
ons bemoedigen,
de kracht geven
om door te gaan.
Hij heeft Zelf
Zijn Zoon voor ons gegeven
en kan daarom
onze pijn en ons verdriet
zo goed verstaan.

En zo breng ik jullie
in gebed voor Zijn troon.
Opdat jullie kracht zullen ontvangen
door de Geest van Zijn Zoon.

Oh Vader,
draag hen in Uw sterke armen.
Tilt U hen op
in deze moeilijke tijd.
Wilt U hen koesteren,
hun hart verwarmen,
dat ze ervaren,
dat U werkelijk bij hen zijt.
Daal neer met Uw zegen
in hun onrustige bestaan.
Als een milde regen,
die hen verkwikt
en de kracht geeft
verder te gaan.
Sterk hen,
door de kracht van Uw Geest.
Want alleen Uw liefde,
troost, sterkt en bemoedigt
ons het meest.

In Jezus 'Naam

- Amen-