Mijn huis is leeg.
Geen stem weerklinkt.
Voelbaar is de stilte.
Tastbaar de leegte.
Kwetsbaar de eenzaamheid.
Geen luisterend oor.
Geen arm om mij heen.
Geen warm kloppend hart.
O Heer, het valt mij zo zwaar.
Het alleen zijn, de eenzaamheid.
Het drukt zo op mij neer.
Ik mis zijn stem,
zijn gelach en zijn gemopper.
Alles, alles is nooit meer.
Nooit meer.
Nooit meer.
Wat doen deze woorden pijn.
Nooit meer.
Nooit meer.
Niets zal ooit nog hetzelfde zijn.
Lieve Vader in de hemel,
neem mij toch in Uw armen.
Draag mij waar ik niet kan staan.
Vul mijn hart
met Uw erbarmen.
Zonder u kan ik
alleen niet verder gaan.
"Mijn lieve kind,
wees maar niet bang.
Want Ik ben altijd bij je.
Kijk maar niet angstig rond,
want Ik ben jouw God.
Ik zal je sterk maken.
Ik zal je helpen.
Ik zal je ondersteunen.
Ik ben je behoud.
Want IK, de Heer,
ben jouw God,
Ik sta jou terzijde."
(Jes.41 : 10,13a)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten