vrijdag 2 november 2012

Tweespraak

Het gaat de laatste tijd weer helemaal fout.
Zelfs het geloof laat me soms helemaal koud.
Ik voel me zo verschrikkelijk onzeker.
Ik weet het wel Heer, U ledigde ook voor mij de beker.

Maar die toekomst, ik kan, ik durf die niet aan.
't Liefst veeg ik alles van de baan.
Maar ja, wat moet ik dan beginnen?
Ik weet het wel Heer, U roept me binnen.

En nu die school en al dat leren,
dat huiswerk, och, wat zal het me deren.
Of toch wel, ach, ik weet het niet meer.
Geef me toch iets van Uw wijsheid, Heer.

Ik zie het echt niet meer zitten, Heer.
Wilt U me helpen, ook deze keer.
Ik ben zo bang dat ik zal falen
en de mensen rondom me zullen balen.

Mijn kind, wees niet bang, Ik houd je vast.
Ik geef je iets in de toekomst, dat bij je past.
Ga maar gewoon de weg die Ik je wijs.
Het kost je nooit de hoogste prijs.


Die hoogste prijs heb Ik al voor je betaald.
Want Mijn Zoon is voor jou ter helle nedergedaald.
Zodat jij voor eeuwig kunt blijven leven
en niet aan het aardse hoft vast te kleven.


Mijn kind, als je je weer zo onzeker voelt.
Kijk dan om je heen en zie wat Ik bedoel.
Zie hetgeen wat Ik jou heb gegeven.
Zodat je met Mij verder kunt in dit leven.


Maar Heer, ik blijf me zo onzeker voelen,
dat is toch niet wat U zult bedoelen.
Er is zoveel dat fout kan Gaan
en dan is het met mij gedaan.

Nee, Mijn kind, je moet je volledig overgeven aan Mij.
Pas dan wordt je werkelijk van alles vrij.
Ga maar gerust de weg die Ik je heb gewezen.
Ga maar gerust, je hebt niets te vrezen.


't Is goed Heer, breek mij maar.
Wat ook Uw weg is, breng mij daar.
Ik wil leren, desnoods met vallen en opstaan,
als ik maar weet, dat die weg door U is gebaand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten