Dinsdag, 26 november 2002
30-11-2002
Voor een moment
stond mijn hart stil.
Werd de grond onder
m'n voeten weggeslagen.
Slechts een moment,
want tegelijk mocht ik ervaren
dat Uw liefdevolle Vaderhand
me optilde
om me opnieuw te dragen.
Zes tabletten
zaten nog in het doosje.
Zes tabletten,
wat zouden ze hebben aangericht.
O, mijn geliefd kind,
wat moet je leven toch ondraag'lijk zijn.
Lieve Vader,
opnieuw zoek ik Uw aangezicht.
Lieve Vader,
dank U, dank U wel.
Dank U, dat U hem beschermde
en opnieuw bewaarde.
Hem weerhield
zichzelf iets aan te doen.
Dank U,
dat U Uw engelenwacht
rondom hem schaarde.
Uw hand uitstak,
zodat hij zichzelf
niets aan kon doen.
Zes tabletten
zaten nog in het doosje.
Zes tabletten,
wat zouden ze hebben aangericht.
O, mijn geliefd kind,
wat moet je leven toch ondraag'lijk zijn.
Lieve Vader,
opnieuw zoek ik Uw aan gezicht.
Lieve, lieve Vader.
Bescherm hem,
bescherm hem alstublieft.
Weerhoudt hem ervan
zichzelf iets aan te doen.
Geef hem een lichtpuntje
in deze voor hem zo duistere tijd,
zodat hij zichzelf
niets aan zal doen.
Lieve Vader,
blijf Uw handen uitstrekken naar hem.
Houdt hem tegen
wanneer dat nodig is.
Spreek tot zijn hart.
Herinner hem aan zijn doop,
aan de woorden van zijn getuigenis.
Lieve Vader,
zo blijf ik in dit alles
volledig op U vertrouwen.
Op U,
die alles vast in handen houdt.
De enige Rots,
op wie we werkelijk kunnen bouwen.
Omdat er niemand anders is
die zoveel van ons houdt.
- Amen -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten